W naszej szkole uczniowie oraz rodzice mają możliwość skorzystania z porad psychologa szkolnego.


Oto kilka informacji dotyczących sytuacji, w których można skorzystać z pomocy psychologa:

dla ucznia, gdy:
– potrzebuje rozmowy, czuje się nierozumiany przez otoczenie lub po prostu chce się podzielić swoimi doświadczeniami,
– przeżywa trudne emocje i potrzebuje wsparcia, bądź wyciszenia,
– ma konflikt z rówieśnikami i nie wie jak ten problem rozwiązać,
– ma trudną sytuację w domu lub problem w porozumieniu z rodzicami czy rodzeństwem,
– chce lepiej radzić sobie w sytuacjach stresowych czy kontrolowaniu emocji,
– chce pomóc koledze/koleżance ponieważ czuje, że potrzebuje wsparcia,

dla rodzica, gdy:
– chce lepiej zrozumieć swoje dziecko,
– martwi się zmianą w zachowaniu swojego dziecka,
– potrzebuje wsparcia/ porady w trudnej sytuacji,
– chce uzyskać wskazówki/propozycje do pracy z dzieckiem w domu.

Serdecznie zapraszam do kontaktu w poniedziałki i wtorki.

   Ćwiczenia – zabawy na wzmocnienie koncentracji uwagi

Zabawy wspólne – Ty i dziecko

– grupowanie przedmiotów wg. określonej cechy ( np. owoce , klocki , rośliny , zabawki } – na obrazkach lub w wyobraźni
– granie w gry planszowe
– słuchanie czytanych przez dorosłego książek
– ” magiczny nieporządek ” – szukanie w pomieszczeniu przedmiotów które zmieniły swoje położenie
– zabawa w ” ciepło – zimno ” – rodzic chowa w pomieszczeniu przedmiot i daje dziecku instrukcje  ; gdy dziecko jest blisko 
   przedmiotu mówi : ciepło , cieplej , gorąco ; kiedy dziecko jest daleko od przedmiotu – zimno , zimniej , mróz
– zgadnij co to ? dziecko zamyka oczy , rodzic podaje dziecku przedmiot. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie co to za 
  przedmiot , bez otwierania oczu

Ćwiczenia samodzielne 

– słuchanie audiobooków 
– rysowanie odbić obrazków z użyciem lusterka
– wyszukiwanie różnic na obrazkach , porównywanie obrazków
– łączenie ( na rysunku ) kropek
– kolorowanki
– labirynty – szukanie dróg wyjścia z gotowych labiryntów lub rysowanie własnych

Pamiętajmy : aby ćwiczenia były dla dziecka przyjemnością muszą być dostosowane do indywidualnych
                      możliwości dziecka .
     

   
Polecam – pedagog szkolny             

   Emocje w rodzinie w dobie pandemii


 Aktualna sytuacja związana z korona wirusem to dla nas wszystkich emocjonalne wyzwanie. Nastrój niepokoju i niepewności udziela się każdemu. Obawiamy się o zdrowie własne i naszych najbliższych.  Pamiętajmy, że przebywanie całej rodziny w zamkniętej przestrzeni przez dłuższy czas może powodować konflikty.

Stres związany z taką sytuacją może generować spięcia i nieporozumienia między domownikami.
Budujmy i pogłębiajmy przekonanie że dom to nasza przystań i schronienie. Zróbmy wszystko , aby wspólnie spędzony czas wykorzystać jak najlepiej. Po prostu bądźmy z sobą ; doceńmy wartość osobistych kontaktów. Postarajmy się wzajemnie dodać sobie otuchy i być dla siebie wsparciem.
Bądźmy cierpliwi , wyrozumiali oraz tolerancyjni dla ” słabości ” naszych domowników ale i własnych.
Starajmy się o stworzenie i utrzymanie pozytywnej i przyjaznej atmosfery. Wzmacniajmy i pielęgnujmy nasze więzi rodzinne. Bądźmy otwarci na potrzeby innych.

To czego teraz najbardziej wszyscy potrzebujemy to miłość , troska , zaufanie i wzajemne zrozumienie, a nasze dzieci muszą mieć przekonanie że są kochane i bezpieczne.
Nadchodzące święta będą wspaniałą okazją do okazania sobie wzajemnych uczuć, bliskości, zrozumienia i życzliwości.



Pedagog szkolny

Dla uczniów klas ósmych – porady przed egzaminem.

Drodzy uczniowie 🙂
Przed Wami egzaminy ósmoklasistów. Na pewno jesteście do nich dobrze przygotowani ; posiadacie niezbędną wiedzę i umiejętności .Stres jaki będzie Wam towarzyszył ,może w pierwszej chwili spowodować wrażenie tzw.”pustki w głowie „. Przygotowałam dla Was kilka rad :

Jak poradzić sobie z egzaminacyjną pustką w głowie ?

1.Pamiętajcie że „pustka w głowie ” to tylko chwilowy efekt stresu egzaminacyjnego.

2.Jeżeli nie możesz przypomnieć sobie odpowiedzi na jakieś pytanie, choć wiesz,że ją znasz,zostaw puste   miejsce i przejdź do kolejnego pytania.

3.Jest szansa, że w trakcie rozwiązywania kolejnych zadań odpowiedź odnajdzie się w Twojej głowie.
   Mózg będzie poszukiwał tej informacji, mimo iż Ty będziesz rozwiązywał kolejne zadania.

4.Zadawaj sobie w myślach pytania poznawcze ( kto?, kiedy?, gdzie?,jak?),pozwalające na łączenie faktów 
   i dojście do potrzebnych informacji.

5.Postaraj się odprężyć. Weź kilka głębokich oddechów, rozluźnij ramiona , zamknij na chwilę oczy .
   Zaciśnij palce u rąk i nóg , rozluźnij je i kilkakrotnie powtórz to ćwiczenie.

6.Obniż rangę wydarzenia – pomyśl , że to nie egzamin ale po prostu sprawdzian.

7.Zastosuj autonarrację, czyli powtarzane w myślach pozytywne twierdzenia: „Poradzę sobie …,Z trudniejszymi   rzeczami sobie radziłam…itp. Możesz też stworzyć sobie własne hasła które działają na Ciebie uspokajająco , typu : „Spokojnie …, Opanuj się …, Pomyśl …”

Jestem przekonana że bardzo dobrze poradzicie sobie z egzaminami .
Pamiętajcie ,że pozytywne nastawienie i wiara we własne możliwości mają duży wpływ
na przebieg i wyniki egzaminów.

Życzę Wam sukcesu szkolnego 🙂

Pedagog szkolny

DRODZY RODZICE!

Serdecznie zapraszamy do lektury poniższych artykułów oraz do udziału
w webinarium. artykuł o nastolatkach:

https://www.psychodiagnosis.pl/2021/05/07/jak-rozmawiac-z-nastolatkiem/

webinar:

https://www.psychodiagnosis.pl/2021/05/07/webinar-jak-rozmawiac-z-nastolatkiem/

artykuł o powrocie do szkoły:

https://www.psychodiagnosis.pl/2021/02/07/leki-zwiazane-z-powrotem-do-szkoly-po-lockdown-ie/

Jak pomóc dziecku pokonać stres przed egzaminem ósmoklasisty   

Rodzice bardzo przeżywają egzaminy zewnętrzne swoich dzieci; denerwują się i boją się w takich chwilach nie mniej niż dziecko. Chociaż dorośli mają mocniejszy, dojrzalszy układ nerwowy i potrafią w dużym stopniu kontrolować swoje reakcje, to lęk rodziców może być zaraźliwy i udzielić się dziecku.
Pamiętajmy, aby nie dolewać oliwy do ognia, nie straszyć. Mobilizujcie Państwo dzieci, pilnujcie aby dobrze przygotowały się do egzaminów, powtarzały materiał. Starajcie się łagodzić nerwową atmosferę, która
w wielu domach przeszkadza i tak stresującemu się dziecku. Spokojnie rozmawiajcie o czekających dzieci egzaminach.
 U wielu uczniów egzaminy ósmoklasisty wywołują niepokój i lęk. Oto kilka wskazówek które mam nadzieję pomogą Państwu w udzieleniu wsparcia swoim dzieciom, w tym trudnym i ważnym dla nich okresie.

– Dodawaj dziecku otuchy. 
 Niektórzy rodzice straszą dziecko, że nie zda, a nawet wymyślają kary
w przypadku ewentualnej porażki. Jest to stresujące i przynosi odwrotny skutek. Dziecko zaczyna wątpić w swój sukces, skupia uwagę na ewentualnej porażce, a nie na nauce. Pozytywne myślenie   o egzaminach sprawia, że dziecko bardziej się mobilizuje i wierzy w swój sukces.

– Zachęcaj dziecko do rozsądnego uczenia się.
  Nie pozwól , by dziecko godzinami ślęczało nad książkami, Przekonaj je, że lepiej uczyć się krócej ale intensywnie, a potem zrobić  sobie krótką przerwę. Dopilnuj , aby znalazło czas na powtórzenie i utrwalenie wiadomości.

– Zadbaj o miłą atmosferę w domu.
  Postaraj się, aby w domu panowała spokojna i przyjacielska atmosfera. Porozmawiaj z dzieckiem o tym czego się obawia; staraj  się „wyciszyć” jego lęki. Opowiedz o swoich egzaminacyjnych przeżyciach i o tym jak radziłeś sobie z tą sytuacją.
  Nie obciążaj dziecka swoimi emocjami; opanuj emocje, nie okazuj że denerwujesz się bardziej od niego. Tylko pozornie wydaje się nam że denerwując się razem z dzieckiem wspieramy je. Nasze emocje, obawy i lęki udzielą się dziecku.

– Zmień u dziecka postrzeganie stresu.
Uświadom dziecku że stres jest przywilejem ludzi ambitnych i świadczy
o tym że nie lekceważy ono swoich życiowych zadań.
Odwróć obraz postrzegania stresu nie jako emocji słabeusza, ale jako cechy człowieka inteligentnego, z aspiracjami.

Polecam – pedagog szkolny

Jak motywować dziecko do zdalnego uczenia się.


Za nami kolejny tydzień zdalnego nauczania i uczenia się. To bardzo trudny czas dla rodziców , uczniów i nauczycieli. 
Co możemy zrobić aby wzmocnić w dzieciach motywację do nauki , żeby dzieciom ” chciało się chcieć „.

– Zadbajmy o potrzeby psychiczne dziecka 
Dajmy dzieciom poczucie bezpieczeństwa. Uświadamiajmy dzieciom ,że aktualna sytuacja to stan przejściowy , tymczasowy ; że wszystko wróci do normalności. Pokażmy –  że mimo trudnej sytuacji radzimy sobie zw tym szczególnym okresie. 
Zachowajmy spokój i rozsądek ; bądźmy przykładem odpowiedzialnego zachowania , radzenia sobie z trudnymi emocjami . 
Dziecko nas obserwuje , to przede wszystkim rodzice są ” nosicielami ” emocji i zachowań . 

– Utrzymujmy – w miarę możliwości – stabilny , jasny i stały harmonogram dnia 
W okresie zawieszenia zajęć w szkole i izolacji harmonogram dnia dzieci uległ nagłej i gwałtownej zmianie . Zmusił nas wszystkich do ” przetasowania ” : istniejącego porządku dnia. Pomimo , że dzieci fizycznie nie uczęszczają do szkoły ,
na zajęcia dodatkowe , są poddane izolacji  warto stworzyć i utrzymywać stały plan dnia. Dobra organizacja czasu – szczególnie nauki – pomaga zmobilizować się dzieciom do realizacji szkolnych zadań. Pomóżmy dzieciom ( tym młodszym i tym starszym ) tak rozplanować czas , aby w planie znalazł się czas na indywidualną pracę dziecka z materiałem wskazanym przez nauczyciela , pracę domową , aktywność fizyczna ( nawet w warunkach domowych ) , odpoczynek i wypełnianie obowiązków domowych . Utrzymanie codziennej rutyny  wpływa pozytywnie na poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji dziecka oraz uniknięcie domowego chaosu. Jeżeli jest taka potrzeba staraj się ulepszyć stare rutyny lub opracować nowe , których przestrzegać  będą domownicy na czas kryzysu. Harmonogram dnia daje poczucie względnej stabilności.

– Zachęcajmy dzieci do systematycznej pracy 
Dzieci przestrzegające codziennego harmonogramu dnia zauważą że opanowanie materiału – przy zachowaniu systematyczności – nie jest aż takie trudne jak się wcześniej wydawało . Dyscyplina w uczeniu się , systematyczność,  pozwala na przyswajanie wiedzy stopniowo , małymi partiami  , co w efekcie jest bardziej efektywne i skuteczne. 
Opanowanie materiału z kilku dni w bardzo krótkim czasie np. w jeden dzień, jest praktycznie niemożliwy i działa demotywująco,  ; wywołuje niechęć do jakiegokolwiek wysiłku umysłowego .

– Wzmacniajmy samodzielność dziecka 
Nie wyręczajmy ale pomagajmy . Dziecko powinno odrabianie zajęć lekcyjnych zacząć od zadań najprostszych ; sukces motywuje dziecko do podejmowania i rozwiązywania zadań trudniejszych.  Samodzielne wykonanie pracy wzmacnia wiarę dziecka we własne możliwości , podwyższa jego samoocenę , dostarcza satysfakcji , mobilizuje do podejmowania kolejnych zadań.

– Współpracuj z nauczycielami 
Zdalne nauczanie to nowa sytuacja nie tylko dla uczniów , ich rodziców ale również dla nauczycieli . Wszyscy się uczymy „nowego”. Zgłaszaj nauczycielom swoje spostrzeżenia i wnioski. To pomoże usprawnić zdalne nauczanie – sytuację nową i trudną dla dzieci , rodziców i nauczycieli.

Nie popełniaj błędów : 
– Nie krytykujmy dzieci , nie straszmy ich konsekwencjami . Wspierajmy nie oceniajmy .
– Nie stawiajmy wymagań ponad możliwości dziecka . To sprawi  że  dziecko zniechęci się  do wypełniania zadań szkolnych.
– Nie podważajmy sensu zdalnej nauki i kompetencji nauczycieli. To sprawi że dziecko nie będzie chciało podjąć żadnego       wysiłku by realizować program nauczania i nie będzie zmotywowane do żadnej pracy .


Polecam – pedagog szkolny 

Problemy nastolatków w aktualnej sytuacji społecznej.

Czas w którym aktualnie żyjemy jest bardzo trudny dla nas wszystkich. Dla naszych nastoletnich dzieci jest to okres szczególnie trudny. Okres dorastania to przede wszystkim emocje i gwałtowne ich przeżywanie. Nastolatki przeżywają wszystko bardzo intensywnie , ich emocje są bardzo zmienne , często skrajne. Dla okresu nastoletniego charakterystyczne    są: nadwrażliwość , przekora , bunt , skrytość , krytycyzm , poczucie niezrozumienia .
Nastolatki w czasie izolacji radzą sobie różnie ; jedni lepiej drudzy gorzej.
Wiele zależy od ich charakteru , temperamentu , kształtującej się osobowości ,zainteresowań , rodziny , przyjaciół , warunków mieszkaniowych . Dużym wyzwaniem dla nich jest :

– niepewność sytuacji – zmiana dotychczasowego ” porządku ” dnia , konieczna zmiana przyzwyczajeń i nawyków
– komunikacja i relacje z rodzicami
– brak bezpośrednich kontaktów z rówieśnikami 

Do tej pory młodzi ludzie żyli w ustalonym ” schemacie ” dnia ; zajęcia
w szkole , zajęcia dodatkowe , spotkania z kolegami   i koleżankami, określony czas spędzany z rodzicami . W aktualnej sytuacji znany im harmonogram dnia stanął
„na głowie „powodując chaos i zmuszając – często do nieakceptowanych – zmian. Frustrację może dodatkowo  wywoływać   niepewność sytuacji ; brak odpowiedzi na pytania : ” Kiedy się TO skończy ? ” , ” Co będzie dalej ?”

W okresie nastoletnim kontakty z rodzicami ( młodszym rodzeństwem ) znacznie się komplikują. Przyczyną napięć rozwijająca się potrzeba samodzielności , próba budowania własnej i niezależnej tożsamości ,nadmierny krytycyzm wobec dorosłych , poczucie niezrozumienia przez dorosłych. W okresie izolacji wszystkie problemy komunikacji rodzic – nastolatek znacznie się nasilają. Nastolatki  przebywają z rodzicami o wiele dłużej niż do tej pory ; bywa , że 24 godziny na dobę. Nastolatkom brakuje ” płaszczyzny odbicia ” – zajęć w szkole , zajęć rozwijających zainteresowania, spotkań z rówieśnikami , aktywności fizycznej i poznawczej . To wszystko może powodować dodatkowe konflikty , bunt , napięcia ale również apatię, niechęć do wypełniania obowiązków , w tym szkolnych.

Okres nastoletni to czas intensywnych , bezpośrednich kontaktów z kolegami i koleżankami. Nastolatki często utożsamiają się z grupą rówieśniczą; pragną akceptacji grupy ; to ze zdaniem i opiniami rówieśników liczą się najbardziej. Wśród nich mogą znaleźć zrozumienie dla swoich emocji, podzielić się obawami i wątpliwościami.
W aktualnej sytuacji młodzież została odizolowana od bezpośrednich kontaktów z rówieśnikami. Nastolatki uświadamiają sobie że urządzenia techniczne nie zastąpią bezpośrednich relacji. To nie jest ich wybór , to jest przymus i konieczność – a to często powoduje bunt , agresję , negację , ale
i smutek , przygnębienie , niechęć do działań.


Polecam – pedagog szkolny 

Jak skutecznie i efektywnie komunikować się z dzieckiem

Co zrobić aby komunikacja z dzieckiem w każdym wieku była otwarta i skuteczna ?

1. Znaleźć czas tylko dla dziecka.
Rodzice obecnie są bardzo zabiegani , starają się dzielić czas między pracę , dom i dziecko. Jeżeli chcemy poświęcić dziecku czas , poświęcajmy go tylko jemu. Niech to będzie tyle czasu ile jesteśmy w stanie wygospodarować w ciągu dnia , ale niech to będzie czas spędzony  z dzieckiem i dla niego. Może to być krótki spacer , czytanie książek a nawet rozmowa . Ważne , aby w tym czasie ” zająć się ” tylko dzieckiem. Korzyść jest obustronna ; dziecko będzie miało poczucie jest jest ważne i kochane , a rodzic będzie lepiej znał swoje dziecko i jego problemy.

2.Być oparciem dla dziecka w każdej sytuacji.
Pamiętajmy , że pierwszym , najważniejszym i często jedynym oparciem dla dziecka w każdym okresie jego życia są rodzice.Jeżeli rodzice zbagatelizują problemy dziecka , nie wysłuchają go lub co gorsza wyśmieją , albo będą tylko udawali że słuchają , dziecko mając problem nie zwróci się już do rodziców. Przestanie szukać u nich pomocy , zwierzać się im. Nieważne jaki problem ma dziecko , ważne aby potraktować go serio. W ten sposób pokażemy dziecku że może na nas liczyć.

3. Uważnie słuchać dziecko a nie tylko słyszeć.
Kiedy dzieci wiedzą że rodzice chcą je słuchać będą chętniej inicjowały rozmowę. Zamiast słuchać jednym uchem , słuchajmy dziecka bardzo uważnie. Jeżeli dziecko wie , że jest wysłuchiwane i rozumiane czuje się docenione i chce kontynuować rozmowę.Uważne słuchanie zachęca dziecko do otwartej komunikacji i podtrzymuje ją. 

4.Akceptuj dziecko ale nie jego negatywne zachowania.
Dziecko powinno wiedzieć że jest kochane i akceptowane takim jakie jest naprawdę. Musimy nauczyć się rozróżniać dwie sprawy : zachowanie dziecka i samo dziecko : należy oddzielić „uczynki ” od wykonawcy czyli dziecka. W sytuacji gdy dziecko zrobiło coś niewłaściwego koncentrujmy się na zachowaniu mówiąc np. że kochasz dziecko ale nie podoba ci się jego zachowanie. Mówmy o swoich odczuciach, o tym , co nam się konkretnie nie podoba , ale nie o dziecku tylko o jego zachowaniu. Akceptacja dziecka nie oznacza akceptacji i przyzwolenia na negatywne zachowania. Dziecko powinno wiedzieć , że mimo „złego ” zachowania nie tracą miłości rodziców.

5. Pomóż dziecku rozumieć i radzić sobie z własnymi emocjami.
Mówienie o swoich emocjach i uczuciach z rodzicami jest dla dziecka bardzo trudne ale bardzo ważne . Dziecko uczy się je rozpoznawać , nie boi się o nich mówić , ma świadomość że są one czymś naturalnym . Dziecko ma prawo odczuwać złość , gniew i inne negatywne emocje . Akceptacja tych uczuć czy emocji nie oznacza zgody na jego negatywne zachowania. Negatywne zachowania dziecka mogą być przykrywką emocji z którymi dziecko sobie nie radzi. Starajmy się zrozumieć motywy niewłaściwych zachowań , poznać emocje i uczucia które wywołały takie zachowanie .

Polecam – pedagog szkolny

 Jak być konsekwentnym w wychowaniu dziecka.

Rodzice:

1. Ustalcie między sobą zasady i wartości wg których chcecie wychowywać swoje dzieci ; ważne by uznały je obie strony.

2. Nasza pamięć jest krótka więc lepiej spisać to co wspólnie ustalicie.

3. Tłumaczcie dziecku dlaczego podjęliście taką decyzję, dlaczego
w Waszym domu panują takie zasady.

4. Nie bójcie się wymagać od dzieci jeśli Was nie słuchają.

5. Jeśli zasada jest jasna dla dziecka i stosowana już jakiś czas nie musicie
z dzieckiem dyskutować. ” Michał , powiedziałam żebyś   wyłączył komputer i to nie jest zaproszenie do dyskusji tylko polecenie do wykonania .”

6. Wydawajcie polecenia krótkimi zdaniami.

7. Czasami wystarczy „groźne ” spojrzenie , odpowiednia mimika.

8. Musicie jako Rodzice wzajemnie się wspierać Jeśli dziecko nie reaguje na to co mówi mama , do akcji wkracza tata i na odwrót.

9. Jeśli Wasze dziecko jest wyjątkowo nieposłuszne możesz na kartce papieru napisać kilka najważniejszych zasad i do nich się   odwoływać.

 Konsekwencja zaprocentuje.

Bardzo prawdopodobne, że dziecko nie godząc się na Waszą stanowczość
i stawiane granice, zacznie się buntować. Przygotujcie się na bunt, płacz, krzyki i obrażanie się dziecka. Mimo to nie rezygnujcie ze swoich postanowień. Wasza konsekwencja i stanowczość z całą pewnością zostanie nagrodzona i zaprocentuje. Zanim się obejrzycie to , co tak bardzo chcecie wpoić dziecku, stanie się jego nawykiem.

Konflikty rodzinne  w czasie pandemii – izolacji.

Z powodu pandemii korona wirusa w Polsce jesteśmy zmuszeni przebywać wiele czasu w zamknięciu , w gronie
najbliższych . Początkowo jest to wspaniała okazja dla pogłębienia i wzmocnienia wzajemnych relacji .
Jednak po pewnym czasie może okazać się , że mamy siebie zwyczajnie dosyć.
Napięcia , nieporozumienia i konflikty mogą pojawić się wtedy , gdy spędzamy ze sobą całe dni , a nie jesteśmy do tego przyzwyczajeni.
Jak podkreślają psycholodzy , bezpośrednie relacje i bliskość są naszą naturalną potrzebą ale jednocześnie potrzebujemy czasu tylko dla siebie . Ważne jest , aby komunikować domownikom , że potrzebujemy chwili dla siebie .
To właśnie brak równowagi między przebywaniem razem  a byciem oddzielnie może prowadzić do konfliktów domowych , wypominania sobie dawnych problemów , szukania winnych , wzajemnych pretensji …nawet o drobiazgi. Zdarza się ,          ze nawet niewinne żarty – w trudnej dla nas sytuacji  – mogą prowadzić do eskalacji napięć  i negatywnych emocji .
Okres izolacji można jednak wykorzystać np. na rozwiązanie problemów rodzinnych ( partnerskich ) które już były lub pojawiły się w czasie izolacji .Dajmy sobie szansę na szczerą rozmowę , podzielmy się swoimi obawami , wyraźmy sprzeciw jeśli nie odpowiada nam zachowanie partnera ; wspólnie znajdźmy  rozwiązanie.
W nieporozumienia i konflikty między rodzicami często ” wmieszane ” są dzieci. Najczęściej są stroną bierną konfliktów     ale obserwują zachowania dorosłych . Pamiętajmy jednak , że takie trudne doświadczenia  mogą zostać z dziećmi przez dłuższy czas . ” Przepracujmy ” z dziećmi  trudne dla nich doświadczenia ; wyjaśnijmy im co dzieje się w domu ; że rodzice kłócą się bo fakt izolacji i aktualna sytuacja są trudne również dla nas dorosłych.

Pamiętajmy :
– Izolacja to czas , który wymaga od nas wzajemnego zrozumienia a nie oceniania.

– Niezależnie od metrażu , ważne jest aby każdy w ciągu dnia mógł spędzić trochę czasu sam ze sobą a domownicy       pozwolili na „oddech ” tej osobie.   

– W czasie izolacji , dzieci widzą i słyszą to co dzieje się między rodzicami .
  W przypadku nieporozumienia , konfliktu należy  dziecku jasno zakomunikować że jest to sprawa dorosłych i że oni       sobie z tym poradzą.

Polecam – pedagog szkolny 

Kary i nagrody jako skuteczne narzędzia w procesie wychowania

Wychowanie dziecka to trudna sztuka. Rodzice często muszą sięgać po system kar i nagród. Wychowanie to zachowanie równowagi między karaniem a nagradzaniem. Żeby nagroda i kara były skutecznym środkiem wychowawczym muszą odnieść oczekiwany skutek. 
Celem kary jest zniechęcenie dziecka do zachowań niepożądanych lub niebezpiecznych .Rodzice stosując kary mają nadzieję nauczyć dziecko co jest złe i szkodliwe. Nagrody mają za zadanie kształtowanie właściwych , pożądanych społecznie postaw.
Bardzo ważna jest postawa rodziców :
– dziecko musi mieć jasno określone granice zachowań 
– rodzice muszą być jednomyślni , zgodni co do zastosowania kary i rodzaju kary ( jednolity front oddziaływań     wychowawczych 
– konsekwentni w przestrzeganiu przez dziecko wyznaczonych granic zachowania 

Karanie dziecka 
Kara zawsze wywołuje negatywne emocje zarówno w osobie karanej ( dziecko ) jak i karzącej ( rodzic) . Nie powinno się jej nadużywać. Aby kara spełniła swoją funkcję wychowawczą należy przede wszystkim pokazać dziecku bezpośredni związek między popełnionym czynem a zastosowaną karą. Dziecko musi wiedzieć i rozumieć za co zostało ukarane.

Rodzaje kar
– wyrażenie dezaprobaty wobec negatywnego zachowania
– słowna nagana
– zakazanie dziecku wykonywania pewnych czynności ( np. granie na komputerze } przez określony czas
-odwołanie zapowiedzianego wydarzenia ( np. wyjście do kina )
– naprawa wyrządzonej szkody ( np. posprzątanie pokoju )

Jak stosować kary 

– przed zastosowaniem kary należy uwzględnić stopień przewinienia , okoliczności , wiek dziecka . Należy wziąć pod uwagę   charakter dziecka , jego wrażliwość oraz częstotliwość występowania niewłaściwego zachowania.
– wymierzając dziecku karę należy pamiętać , że jej skuteczność zależy także od czasu. Kara nie może być odroczona w   czasie lecz powinna być zastosowana bezpośrednio po przewinieniu .
– nie wolno wymierzać kary pod wpływem emocji , gniewu , złości ; wtedy najczęściej nie dajemy dziecku szans na spokojne 
  wyjaśnienie negatywnego zachowania a nałożona kara bywa nieadekwatna do przewinienia.
– skuteczność karania jest tym większa im silniejszy jest związek emocjonalny , uczuciowy i  przywiązanie osoby karzącej            i karanej.
– jeżeli osoba wymierzająca karę ( rodzic ) jest dla dziecka autorytetem , jest postrzegana jako osoba sprawiedliwa , 
   dziecko będzie częściej żałowało swojego negatywnego zachowania i spokojniej przyjmie karę. W przeciwnym razie kara     może wywołać u dziecka złość i agresję.
– karze zawsze musi towarzyszyć ukazanie możliwości poprawy 
– kara musi być proporcjonalna do winy 



W następnym ” odcinku ” rad i porad – System kar i nagród cz. 2 -” Nagroda jako metoda wychowawcza „




Polecam – pedagog szkolny 

Rodzina w dobie pandemii

Epidemia koronawirusa zmieniła nasze życie. Większość czasu spędzamy w domu , pracując , ucząc się , bawiąc , oglądając tv , realizując swoje obowiązki rodzicielskie. Wszystkim nam brakuje ” normalnego ” życia Stajemy się bardziej drażliwi , nerwowi , doświadczamy jak trudne jest – w tych warunkach -budowanie pozytywnych relacji zarówno między nami , dorosłymi jak i relacji z dziećmi. 
Koronawirus wywołuje dużo niepewności i obaw przed przyszłością; nie wiemy kiedy wrócimy do pracy , dzieci do szkół, co nas czeka , czy możemy cokolwiek planować. Nastrój niepewności i strachu generuje negatywne emocje nad którymi trudno jest często zapanować.
Wspierajmy dzieci , motywujmy je do działania , do nauki ; pamiętajmy jednak , aby w aktualnej , bardzo trudnej sytuacji nie  stawiać przed nimi ( ale i przed sobą , innymi bliskimi ) zbyt wysokich i perfekcyjnych wymagań. 
Najważniejsze są : uwaga , wsparcie , akceptacja , cierpliwość , wyrozumiałość i życzliwość. Pozytywne relacje między domownikami pomogą łatwiej znieść izolację , wypełniać swoje obowiązki i długotrwałe przebywanie z sobą. 
Izolacja to trudny czas na budowanie czy utrzymanie bardzo dobrych relacji rodzinnych ale warto spróbować .

– Bądźmy życzliwi – wzajemna życzliwość i zrozumienie budują dobrą atmosferę .

– Dziękujmy – okazywanie wdzięczności , docenienie jest bardzo istotnym sposobem na zachowanie spokoju 
  oraz motywuje do działania dla innych 

– Unikajmy obwiniania innych – wskazywanie palcem winnego powoduje że osoba ” oskarżana ” broniąc się oskarża ciebie .    Wskazywanie winnych nakręca spiralę wzajemnych pretensji.

– Kontrolujmy zarówno treść naszych wypowiedzi ale i i ton głosu. Twój podniesiony głos prowokuje konflikty.

– Spróbujmy życzliwiej spojrzeć na ” niedoskonałości ” domowników ; nadmierny krytycyzm podsyca i wywołuje     nieporozumienia .

– Nie obrażajmy się na siebie – porozmawiajmy , zwróćmy uwagę że dane zachowanie czy słowa sprawiły nam przykrość.

Izolacja to trudny czas , ale i w tym czasie warto popracować i zadbać o relacje z bliskimi.

Nadchodzą święta Bożego Narodzenia , to wspaniały i magiczny czas dla pogłębiania więzi rodzinnych, okazywania sobie uczuć ,budowania emocjonalnych relacji rodzinnych. Wykorzystajmy ten czas dla naszych najbliższych.




Polecam – pedagog szkolny 

Skuteczna i efektywna nauka online.

Kolejny raz przychodzi nam się „zmierzyć”z nauką online. To duże wyzwanie dla uczniów, rodziców i nauczycieli.
Aktualna sytuacja społeczna ,brak codziennych kontaktów z rówieśnikami ,zdalne nauczanie , brak możliwości uczęszczania do szkoły sprzyja wpadaniu dzieci i młodzieży w stan ” nie chce mi się „. To zasada błędnego koła . Im mniej się dziecko uczy , tym ma słabszą motywację do nauki , a to powoduje że coraz bardziej dziecku nie chce się uczyć. Większość rodziców pracuje zawodowo i nie jest w stanie codziennie rano „kontrolować ” obecności dzieci na zajęciach. Warto więc porozmawiać z dzieckiem ,ukierunkować jego działania aby uczenie się było efektywne.
Żeby dzieciom chciało się chcieć a uczenie się było skuteczne warto zwrócić uwagę na kilka czynników :

otoczenie

motywacja

organizacja czasu

racjonalne dostarczanie energii

metody uczenia się dostosowane do typu osobowości

Otoczenie – bardzo istotne jest wyzbycie się wszelkich przedmiotów rozpraszających uwagę. Starajmy się wyeliminować dźwięki , hałas które dekoncentrują dzieci i przeszkadzają w skupieniu uwagi .

Motywacja – przed rozpoczęciem nauki należy wyznaczyć cel uczenia się np. opracowanie konkretnego tematu , odrobienie danych zadań , nauczenie się danego tematu . Wyznaczenie celu pozwala na lepsze zorganizowanie czasu przeznaczonego na naukę. Warto uświadomić dziecku korzyści płynące z opanowania wiedzy np. pozytywna ocena z przedmiotu , „zaliczenie ” I semestru nauki, promocja do klasy programowo wyższej .

Dobra organizacja czasu nauki – dziecko ( lub rodzice ) powinno rozplanować czas na naukę. Wyznaczyć np. 30- 45 minut na opanowanie danego tematu ; 10 minut na przerwę i 10 minut na powtórzenie materiału. Pamiętajmy ,że po
1.5 – 2 godzin uczenia się koncentracja uwagi znacznie spada. Najbardziej efektywny dla mózgu jest układ 45 minut nauki , 10- 15 minut przerwy.

Racjonalne dostarczanie energii – w czasie nauki umysł pracuje bardzo intensywnie i zużywa bardzo dużo energii którą trzeba systematycznie dostarczać . Warto dodać energii organizmowi jedząc produkty bogate w selen , cynk i lecytynę które ułatwiają myślenie i zapamiętywanie np. gorzką czekoladę , orzechy.

Metody uczenia się dostosowane do typu osobowości .
W aspekcie uczenia się wyróżniamy trzy typy osobowości : wzrokowiec , słuchowiec, kinestyk ( ruchowiec)

Wzrokowiec – jeżeli dziecko jest wzrokowcem to najlepiej zapamiętuje tabelki , schematy , rysunki , kolory ; wszystko to co ” rzuca się ” w oczy .Dziecko powinno używać w swych notatkach kolorów aby wzrok koncentrował się na wyróżnionych fragmentach tekstu . Zakreślanie , zaznaczanie kolorem pojęć i ważnych informacji , przepisywanie najistotniejszych wiadomości na kartkę dodatkowo utrwali materiał.

Słuchowiec – lubi wszystkie formy dźwiękowego przekazu informacji. Dzieci- słuchowcy powinny uczyć się poprzez głośne czytanie materiału , głośne powtarzanie nauczonego materiału , odtwarzanie i słuchanie nagranego materiału.Słuchowiec powinien wypowiadać na głos to , co zapamiętał ucząc się; czytać głośno notatki , słówka z obcego języka .
Istotne będzie aby ktoś z domowników przeczytał lub nagrał i odtwarzał istotne wiadomości które dziecko ma opanować.

Kinestyk (Ruchowiec ) – dziecko najlepiej zapamiętuje to co samo wykona; angażuje swoje ciało podczas powtarzania materiału lub nauki. Kinestycy powinni możliwie najbardziej angażować swoje ciało do nauki ; np. głośne powtarzanie informacji podczas chodzenia , gestykulacji. Istotna jest wizualizacja tego o czym się uczy ; rysowanie w powietrzu konkretnych obrazów , naśladowanie emocji towarzyszącym wydarzeniom (np. historycznym ) które musi zapamiętać.

Polecam – pedagog szkolny

Zabawy – ćwiczenia dla dzieci usprawniające słuch fonemowy

Ćwiczenia usprawniające procesy syntezy i analizy głoskowej ułatwiają opanowanie umiejętności czytania i pisania. Warunkiem sukcesu jest regularne i systematyczne stosowania ćwiczeń. Pamiętajmy,że nauka w formie zabawy jest dla dziecka i przyjemna ,i skuteczna.
Do przeprowadzenia z dzieckiem ćwiczeń można wykorzystać wiele popularnych zabaw:
– wyróżnianie wyrazów w zdaniu
– wyróżnianie sylab w wyrazie ; najlepiej za pomocą klaskania( jedna sylaba -jedno klaśnięcie)
– zabawa w ” dodawanie ” sylab . Podajemy pierwszą sylabę
np. ko – ; a dziecko dodaje np. – ło . Powstaje wyraz koło.
– wyróżnianie głosek na początku i na końcu wyrazu
– wymyślanie rymujących się wyrazów
– układanie kilku wyrazów w kolejności od najkrótszego do najdłuższego
( a , po , las , okno , lalka)
– dobieranie w pary wyrazów które różnią się tylko jedną głoską ( koza- kosa, mama – dama, Ala- Ola)
– wymyślanie ciągów wyrazów który zaczyna się na ostatnią głoskę poprzedniego wyrazu
( most – tata – auto – Ola – ananas )
– „składanie” wyrazów z rozsypanki sylabowej – tworzenie wyrazów z rozsypanki literowej
W przypadku ostatnich dwóch ćwiczeń ważne jest by dziecko głośno czytało utworzone wyrazy.

Poleca: pedagog szkolny

Relaks i odpoczynek uczniów w czasie zdalnej nauki

Trwająca pandemia spowodowała że szkoły kolejny raz przeszły na zdalne nauczanie , a uczniowie na zdalne uczenie się. W praktyce oznacza to, że dzieci spędzają dużo więcej czasu przed komputerem. Co zrobić, by nie „przykleiły się” do ekranu na cały dzień?

Do niedawna było tak, że uczniowie po powrocie ze szkoły mogli, za zgodą rodziców, zrelaksować się grając w gry na komputerze  lub korzystać z portali społecznościowych. Rodzice uważali ,że jest to w porządku, ponieważ do czasu powrotu ze szkoły do domu dzieci nie miały kontaktu z komputerem. Dziś, gdy lekcje odbywają się w sieci , dzieci od rana wpatrują się w komputer. 

Zdalna nauka powinna być tak zorganizowana , żeby uczniowie mieli przerwy ; czas na odpoczynek – najlepiej czynny.  Dla równowagi , po lekcjach rodzice powinni wyjść z dzieckiem na spacer , pójść do parku , przy sprzyjających warunkach pogodowych np. pograć w piłkę , pobiegać …W przypadku nastolatków zachęcić do samodzielnej aktywności fizycznej. 

Dobrym rozwiązaniem są regularne ćwiczenia np. przy uchylonym oknie. Wysiłek fizyczny w sposób zbawienny wpływa na samopoczucie ( uwalnia endorfiny ) i prawidłową pracę mózgu. Warto wyznaczyć dziecku konkretne godziny ( przerwy )  na ulubione ćwiczenia. Regularne ćwiczenia są świetnym sposobem na zmęczenie psychiczne , poprawę nastroju i rozładowanie energii.

Spędzając sporo czasu przed monitorem musimy również pamiętać aby zadbać o oczy.

Kilka sposobów na relaks dla oczu :                                 

– Obserwuj odległe przedmioty takie jak chmury , drzewa , dachy domów.
– Jeżeli masz taką możliwość wyjdź na balkon i z zamkniętymi oczami wystaw buzię do słońca.
– Zamknij oczy i wyobraź sobie coś miłego np. zieloną łąkę na której możesz położyć koc i leniwie się   poprzeciągać .
– Zamknij oczy i wyobraź sobie wahadło zegara; podążaj oczami raz w prawo, raz w lewo za wahadłem- przez minutę. 
– Ważne jest prawidłowe nawilżenie oczu – często mrugaj aby nawilżyć oko .
– Wysypiaj się ; sen jest bardzo ważny dla oczu i całego ciała.



Polecam – pedagog szkolny 

 Emocje w rodzinie w dobie pandemii

Aktualna sytuacja związana z korona wirusem to dla nas wszystkich emocjonalne wyzwanie.
 Nie wiemy , kiedy wrócimy do szkoły , do pracy ; co nas czeka w najbliższym czasie. Nastrój niepokoju i niepewności udziela się każdemu. Obawiamy się o zdrowie własne i naszych najbliższych, utratę pracy.  Pamiętajmy, że przebywanie całej rodziny w zamkniętej przestrzeni przez dłuższy czas może powodować konflikty.

Stres związany z taką sytuacją może generować spięcia i nieporozumienia między domownikami.
Czy chcemy , czy nie , musimy dostosować się do zaistniałej sytuacji. Nie na wszystko mamy wpływ ale są sprawy które zależą 
tylko od nas.
Budujmy i pogłębiajmy przekonanie że dom to nasza przystań i schronienie. Zróbmy wszystko , aby wspólnie spędzony czas wykorzystać jak najlepiej. Po prostu bądźmy z sobą ; doceńmy wartość osobistych kontaktów. Postarajmy się wzajemnie dodać sobie otuchy i być dla siebie wsparciem.
Bądźmy cierpliwi , wyrozumiali oraz tolerancyjni dla ” słabości ” naszych domowników ale i własnych.
Starajmy się o stworzenie i utrzymanie pozytywnej i przyjaznej atmosfery. Wzmacniajmy i pielęgnujmy nasze więzi rodzinne. Bądźmy otwarci na potrzeby innych. Okazujmy sobie uczucia , bliskość, zrozumienie i życzliwość.

To czego teraz najbardziej wszyscy potrzebujemy to miłość , troska , zaufanie i wzajemne zrozumienie , a nasze dzieci muszą mieć przekonanie że są kochane i bezpieczne.


Pedagog szkolny