Pedagog – mgr Barbara Olejniczak, przyjmuje w godzinach:
Poniedziałek 8:15- 12:30
Wtorek 8:15-12:30
Środa 8:15-13:30
Czwartek 9:40-14:40
Piątek 8:15-11:30
Psycholog – mgr Daria M. Gawrońska, przyjmuje w godzinach:
Poniedziałek 7:15-13:15, 
z czego godz. 7:15-8:45 przeznaczone są na planowe zajęcia indywidualne – brak możliwości konsultacji
Codziennie pracuję też w przedszkolu – w sytuacjach kryzysowych nauczyciele i pracownicy wiedzą, gdzie mnie znaleźć.
Jeśli potrzebna jest tylko ogólna porada, można zwrócić się do mnie również mailowo na adres daria.gawronska@zsp5.pl
Psycholog i pedagog zajmują się między innymi:
  • Opieką nad uczniami i ich rodzinami, szczególnie w zakresie problemów wychowawczych i emocjonalnych.
  • Diagnozą środowiska rodzinnego.
  • Profilaktyką uzależnień.
  • Profilaktyką zdrowia psychicznego.
  • Współpracą z instytucjami wspierającymi rozwój i wychowanie.

MATERIAŁY PSYCHOLOGA

Dla rodziców

·        Relaksacyjne ćwiczenia oddechowe dla dzieci – link

Dla uczniów

·        Jak sobie radzić ze stresem? – prezentacja dla uczniów klas 4-8

·        Przemoc psychiczna – prezentacja dla uczniów klas 6-8

Oto kilka informacji dotyczących sytuacji, w których można skorzystać z pomocy psychologa i pedagoga:
  • Uczniu, porozmawiaj z nami, jeśli:
    • Czujesz się niezrozumiany, niepotrzebny, masz dość.
    • Zżera cię stres i nie masz dobrego pomysłu, jak sobie z nim poradzić.
    • Przeżywasz emocje, z którymi nie do końca lub nie zawsze sobie radzisz.
    • Potrzebujesz się wyciszyć.
    • Nie wiesz jak rozwiązać konflikt albo problem.
    • Twoja sytuacja w domu jest nieciekawa/trudna albo budzi jakiekolwiek wątpliwości.
    • Nie potrafisz porozumieć się z rodzicami, rodzeństwem, rówieśnikami.
    • Martwisz się o koleżankę/kolegę, chcesz jej/jemu pomóc.
    • Potrzebujesz pomocy dorosłego.
    • Potrzebujesz z kimś porozmawiać.
  • Rodzicu, zgłoś się, jeśli:
    • Chcesz lepiej zrozumieć swoje dziecko.
    • Martwisz się zmianą w zachowaniu swojego dziecka.
    • Potrzebuje wsparcia/porady w trudnej sytuacji.
    • Chce uzyskać wskazówki/propozycje do pracy z dzieckiem w domu.
    • Potrzebujesz wsparcia w zakresie wychowania lub zdrowia psychicznego Twojego dziecka.

Żaden problem nie jest za mały na rozmowę.

ZABAWY NA WZMOCNIENIE KONCENTRACJI UWAGI

Zabawy wspólne – Ty i dziecko

  • grupowanie przedmiotów wg. określonej cechy (np. owoce, klocki, rośliny, zabawki) – na obrazkach
  • granie w gry planszowe – np. Grzybobranie, SpyGuy (gra na spostrzegawczość), najlepiej gdy angażują wielu członków rodziny; uczymy dzieci wygrywać i przegrywać z godnością.
  • wspólne czytanie książek – przez dorosłego albo dziecko
  • „magiczny nieporządek” – szukanie w pomieszczeniu przedmiotów, które zmieniły swoje położenie (można powiedzieć dziecku, że np. przyszedł krnąbrny elf i wszystko poprzestawiał)
  • zabawa w „ciepło – zimno” – rodzic chowa w pomieszczeniu przedmiot i daje dziecku instrukcje ; gdy dziecko jest blisko przedmiotu mówi: ciepło, cieplej, gorąco; kiedy dziecko jest daleko od przedmiotu – zimno, zimniej, lodowato.
  • zgadnij co to? dziecko zamyka oczy, a rodzic podaje dziecku przedmiot. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie co to za przedmiot, bez otwierania oczu.
  • Angażowanie w zadania dnia codziennego – kto szybciej posortuje i poskłada skarpetki? Szczególnie korzystne są zadania manualne, jak np. ugniatanie ciasta, wieszanie prania z klamerkami.

Ćwiczenia samodzielne 

  • Czytanie książek lub słuchanie audiobooków (kontroluj, czego słucha!), dobrze jest potem porozmawiać z dzieckiem o tym, o czym przeczytało.
  • Rysowanie odbić obrazków z użyciem lusterka, przerysowywanie cieni, dorysowywanie całości do kleksów i kształtów.
  • Wyszukiwanie różnic na obrazkach, porównywanie obrazków.
  • Łącznie kropek na kartce.
  • Kolorowanki, wycinanki, wyklejanki.
  • Labirynty – szukanie dróg wyjścia z gotowych labiryntów lub rysowanie własnych.

Pamiętajmy: aby ćwiczenia były dla dziecka przyjemnością muszą być dostosowane do indywidualnych możliwości dziecka.

JAK SKUTECZNIE I EFEKTYWNIE KOMUNIKOWAĆ SIĘ Z DZIECKIEM?

Co zrobić aby komunikacja z dzieckiem w każdym wieku była otwarta i skuteczna?

1. Znaleźć czas tylko dla dziecka.

Rodzice obecnie są bardzo zabiegani, starają się dzielić czas między pracę, dom i dziecko. Jeżeli chcemy poświęcić dziecku czas, poświęcajmy go tylko jemu. Niech to będzie tyle czasu ile jesteśmy w stanie wygospodarować w ciągu dnia, ale niech to będzie czas spędzony z dzieckiem i dla niego. Może to być krótki spacer, czytanie książek a nawet rozmowa. Ważne, aby w tym czasie „zająć się” tylko dzieckiem. Korzyść jest obustronna; dziecko będzie miało poczucie jest ważne i kochane, a rodzic będzie lepiej znał swoje dziecko i jego problemy.

2. Być oparciem dla dziecka w każdej sytuacji.

Pamiętajmy, że pierwszym, najważniejszym i często jedynym oparciem dla dziecka w każdym okresie jego życia są rodzice. Jeżeli rodzice zbagatelizują problemy dziecka, nie wysłuchają go lub co gorsza wyśmieją albo będą tylko udawali że słuchają, dziecko mając problem nie zwróci się już do rodziców. Przestanie szukać u nich pomocy, zwierzać się im. Nieważne jaki problem ma dziecko, ważne aby potraktować go serio. W ten sposób pokażemy dziecku że może na nas liczyć.

3. Uważnie słuchać dziecko a nie tylko słyszeć.

Kiedy dzieci wiedzą, że rodzice chcą je słuchać będą chętniej inicjowały rozmowę. Zamiast słuchać jednym uchem, słuchajmy dziecka bardzo uważnie. Jeżeli dziecko wie, że jest wysłuchiwane i rozumiane czuje się docenione i chce kontynuować rozmowę. Uważne słuchanie zachęca dziecko do otwartej komunikacji i podtrzymuje ją. 

4. Akceptuj dziecko ale nie jego negatywne zachowania.

Dziecko powinno wiedzieć że jest kochane i akceptowane takim jakie jest naprawdę. Musimy nauczyć się rozróżniać dwie sprawy: zachowanie dziecka i samo dziecko – należy oddzielić „uczynki ” od dziecka. W sytuacji gdy dziecko zrobiło coś niewłaściwego koncentrujmy się na zachowaniu mówiąc np. nie podoba ci się jego zachowanie w danej sytuacji. Mówmy o swoich odczuciach, o tym, co nam się konkretnie nie podoba, ale nie o dziecku tylko o jego zachowaniu. Akceptacja dziecka nie oznacza akceptacji i przyzwolenia na negatywne zachowania. Dziecko powinno wiedzieć, że mimo „złego ” zachowania nie tracą miłości rodziców.

5. Pomóż dziecku rozumieć i radzić sobie z własnymi emocjami.

Mówienie o swoich emocjach i uczuciach z rodzicami jest dla dziecka bardzo trudne ale bardzo ważne. Dziecko uczy się je rozpoznawać, nie boi się o nich mówić, ma świadomość, że są one czymś naturalnym. Dziecko ma prawo odczuwać złość, gniew i inne negatywne emocje. Akceptacja tych uczuć czy emocji nie oznacza zgody na jego negatywne zachowania. Negatywne zachowania dziecka mogą być przykrywką emocji z którymi dziecko sobie nie radzi. Starajmy się zrozumieć motywy niewłaściwych zachowań, poznać emocje i uczucia które wywołały takie zachowanie.

JAK BYĆ KONSEKWENTNYM W WYCHOWANIU DZIECKA?

Rodzice:

1. Ustalcie między sobą zasady i wartości wg których chcecie wychowywać swoje dzieci ; ważne by uznały je obie strony.

2. Nasza pamięć jest krótka więc lepiej spisać to co wspólnie ustalicie.

3. Tłumaczcie dziecku dlaczego podjęliście taką decyzję, dlaczego w Waszym domu panują takie zasady.

4. Nie bójcie się wymagać od dzieci jeśli Was nie słuchają.

5. Jeśli zasada jest jasna dla dziecka i stosowana już jakiś czas nie musicie z dzieckiem dyskutować. „Michał, powiedziałam żebyś wyłączył komputer i to nie jest zaproszenie do dyskusji tylko polecenie do wykonania.”

6. Wydawajcie polecenia krótkimi zdaniami.

7. Czasami wystarczy „groźne” spojrzenie, odpowiednia mimika.

8. Musicie jako Rodzice wzajemnie się wspierać. Jeśli dziecko nie reaguje na to co mówi mama, do akcji wkracza tata i na odwrót.

9. Jeśli Wasze dziecko jest wyjątkowo nieposłuszne możesz na kartce papieru napisać kilka najważniejszych zasad i do nich się odwoływać.

Konsekwencja zaprocentuje.

Bardzo prawdopodobne, że dziecko nie godząc się na Waszą stanowczość i stawiane granice, zacznie się buntować. Przygotujcie się na bunt, płacz, krzyki i obrażanie się dziecka. Mimo to nie rezygnujcie ze swoich postanowień. Wasza konsekwencja i stanowczość z całą pewnością zostanie nagrodzona i zaprocentuje. Zanim się obejrzycie to , co tak bardzo chcecie wpoić dziecku, stanie się jego nawykiem.

— Pedagog

ZABAWY I ĆWICZENIA DLA DZIECI USPRAWNIAJĄCE SŁUCH FONEMOWY

Ćwiczenia usprawniające procesy syntezy i analizy głoskowej ułatwiają opanowanie umiejętności czytania i pisania. Warunkiem sukcesu jest regularne i systematyczne stosowania ćwiczeń. Pamiętajmy, że nauka w formie zabawy jest dla dziecka przyjemniejsza i skuteczniejsza, gdyż zabawa jest (i powinna być) podstawową aktywnością dziecka.

Do przeprowadzenia z dzieckiem ćwiczeń można wykorzystać wiele popularnych zabaw:

  • wyróżnianie wyrazów w zdaniu;
  • wyróżnianie sylab w wyrazie – najlepiej za pomocą klaskania (jedna sylaba – jedno klaśnięcie);
  • zabawa w „dodawanie” sylab . Podajemy pierwszą sylabę np. ko – ; a dziecko dodaje np. – ło . Powstaje wyraz koło.
  • wyróżnianie głosek na początku i na końcu wyrazu
  • wymyślanie rymujących się wyrazów
  • układanie kilku wyrazów w kolejności od najkrótszego do najdłuższego(a, po, las, okno, lalka)
  • dobieranie w pary wyrazów które różnią się tylko jedną głoską ( koza- kosa, mama – dama, Ala- Ola)
  • wymyślanie ciągów wyrazów który zaczyna się na ostatnią głoskę poprzedniego wyrazu (most – tata – auto – Ola – ananas)
  • „składanie” wyrazów z rozsypanki sylabowej – tworzenie wyrazów z rozsypanki literowej

W przypadku ostatnich dwóch ćwiczeń ważne jest by dziecko głośno czytało utworzone wyrazy.

Zapraszamy do zaglądania na naszą podstronę – co jakiś czas pojawiają się na niej nowe wskazówki.